Het Verre Oosten in zicht!
Door: Erica
Blijf op de hoogte en volg Erica
29 September 2007 | Kameroen, Yaoundé
Hallo lieve iedereen,
Hoe gaat het met jullie? Allemaal al wintertruien aan het inslaan hoor ik? Ongelooflijk, wat een wereld van verschil: ik zweet me hier peentjes! Nou ja, is goed voor de poriën zullen we maar zeggen...Het is dan ook onder het gezelschap van drie grote flessen water dat ik het volgende verhaal opschrijf..
Afgezien van deze drukkende warmte (die ik toch stiekem ook wel heel lekker vind af en toe), gaat het hier geweldig! Het is dan ook met een beetje spijt (maar ook met héél veel zin om in naar het dorp te gaan) dat ik Yaoundé over twee dagen ga verlaten. Het leventje beviel me hier eigenlijk wel. Zo heb ik nog steeds geen genoeg kunnen krijgen van de 'slechtste wegen van heel Yaoundé' in de wijk Eleveur (onverhard, vol met bobbels en gaten en één grote modderpoel na een fikse regenbui -- niets vergeleken met de wegen in Douala mam!), van de schattige kindertjes die me met grote ogen aanstaren als ik voorbij loop, de verkoopstertjes die op de stoepen in de stad hun mandarijnen aan me proberen te verkopen, de Bamiléké buurmeisjes die me iedere ochtend hevig zwaaiend begroeten, de hoek van de straat waar drie kleine barretjes elkaar proberen te overbluffen met keiharde Kameroense muziek of de vele gele taxis die al toeterend voorbij razen, zodat Saturnin me iedere keer haastig de berm induwt. Nee, zelfs de vele mannen die me naroepen en fluiten (la wat, la blanche, la belle, ma cherie, ma princesse) had ik nog wel even kunnen verdragen....
Maar de plicht roept en maandag gaat de grote trek naar het oosten des lands plaatsvinden! Maar natuurlijk niet voordat ik zondag eerst een hele lading souvenirtjes op de markt heb ingeslagen voor alle mensen in het dorp, een mis in de gigantische kathedraal in het centrum van Yaoundé heb bijgewoond (is wel in de taal Ewondo, maar het gaat om het idee, en ik geniet ook vooral heel erg van het dansende koor) en 's avonds nog even ben gaan stappen met Erique, Saturnin en Achille (de drie broers in de familie). Want ik kan natuurlijk Yaoundé niet verlaten zonder dat ik heb leren dansen op de Makossa en Bikutsi-liedjes die altijd mijn ontbijt en avondeten hebben vergezeld!
Nou, en als dát achter de rug is, dan zetten ze me op de bus en ga ik de barre tocht van 7 uur richting provincie Oost weer tegemoet. Is vermoeiend en schokkerig, maar oh zo mooi en dwars door het regenwoud! Hoop dan diezelfde dag nog in Bertoua aan te komen (je weet maar nooit..) en dan de volgende dag het laatste stukje reis naar het dorp Ndemba I af te leggen. Ben benieuwd hoe het daar zal zijn, maar dat wordt onderwerp van een volgend bericht. Voor nu: weet dat het goed met me gaat en dat ik in ieder geval de eerste drie weken van mijn verblijf hier in Kameroen in alle luxe, gezelligheid en gezondheid heb doorgebracht. Het gaat jullie goed en tot nader bericht uit Bertoua maar weer!!
Heel veel liefs,
Erica
Hoe gaat het met jullie? Allemaal al wintertruien aan het inslaan hoor ik? Ongelooflijk, wat een wereld van verschil: ik zweet me hier peentjes! Nou ja, is goed voor de poriën zullen we maar zeggen...Het is dan ook onder het gezelschap van drie grote flessen water dat ik het volgende verhaal opschrijf..
Afgezien van deze drukkende warmte (die ik toch stiekem ook wel heel lekker vind af en toe), gaat het hier geweldig! Het is dan ook met een beetje spijt (maar ook met héél veel zin om in naar het dorp te gaan) dat ik Yaoundé over twee dagen ga verlaten. Het leventje beviel me hier eigenlijk wel. Zo heb ik nog steeds geen genoeg kunnen krijgen van de 'slechtste wegen van heel Yaoundé' in de wijk Eleveur (onverhard, vol met bobbels en gaten en één grote modderpoel na een fikse regenbui -- niets vergeleken met de wegen in Douala mam!), van de schattige kindertjes die me met grote ogen aanstaren als ik voorbij loop, de verkoopstertjes die op de stoepen in de stad hun mandarijnen aan me proberen te verkopen, de Bamiléké buurmeisjes die me iedere ochtend hevig zwaaiend begroeten, de hoek van de straat waar drie kleine barretjes elkaar proberen te overbluffen met keiharde Kameroense muziek of de vele gele taxis die al toeterend voorbij razen, zodat Saturnin me iedere keer haastig de berm induwt. Nee, zelfs de vele mannen die me naroepen en fluiten (la wat, la blanche, la belle, ma cherie, ma princesse) had ik nog wel even kunnen verdragen....
Maar de plicht roept en maandag gaat de grote trek naar het oosten des lands plaatsvinden! Maar natuurlijk niet voordat ik zondag eerst een hele lading souvenirtjes op de markt heb ingeslagen voor alle mensen in het dorp, een mis in de gigantische kathedraal in het centrum van Yaoundé heb bijgewoond (is wel in de taal Ewondo, maar het gaat om het idee, en ik geniet ook vooral heel erg van het dansende koor) en 's avonds nog even ben gaan stappen met Erique, Saturnin en Achille (de drie broers in de familie). Want ik kan natuurlijk Yaoundé niet verlaten zonder dat ik heb leren dansen op de Makossa en Bikutsi-liedjes die altijd mijn ontbijt en avondeten hebben vergezeld!
Nou, en als dát achter de rug is, dan zetten ze me op de bus en ga ik de barre tocht van 7 uur richting provincie Oost weer tegemoet. Is vermoeiend en schokkerig, maar oh zo mooi en dwars door het regenwoud! Hoop dan diezelfde dag nog in Bertoua aan te komen (je weet maar nooit..) en dan de volgende dag het laatste stukje reis naar het dorp Ndemba I af te leggen. Ben benieuwd hoe het daar zal zijn, maar dat wordt onderwerp van een volgend bericht. Voor nu: weet dat het goed met me gaat en dat ik in ieder geval de eerste drie weken van mijn verblijf hier in Kameroen in alle luxe, gezelligheid en gezondheid heb doorgebracht. Het gaat jullie goed en tot nader bericht uit Bertoua maar weer!!
Heel veel liefs,
Erica
-
29 September 2007 - 15:56
Fieke:
YES, de eerste, eindelijk gelukt! Goede reis lieve schat, geniet nog even van Yaounde en alles wat daarbij hoort! Een hele goede reis naar het Oosten, let op jezelf, je tas en obstakels op de weg( want het zou inderdaad fijn zijn als die reis niet heel veel langer dan zeven uur duurt!) enne...knijp je neus dicht als je in een volgepakte bus onder een oksel belandt. Maar geniet er vooral van!
Heel veel liefs en superdikke knuffel,
Fiek -
29 September 2007 - 17:57
Thuur:
Erica,
Je verhalen zijn beeldend en roepen vele herinneringen op.Op makossa dansen moet je zeker kunnen leren. Is heel leuk om te doen en maakt contact zoveel makkelijker. Hele goede "zit" met een beetje ruimte en aangenaam gezelschap.
Leuk dat je zo'n hartelijk welkom had in het land. -
29 September 2007 - 20:14
Martin:
Erica,
In gedachten reis ik met je mee, maar het schijnt dat ze na Ayos richting Abong Mbang de weg aan het asfalteren zijn? Ben er benieuwd na. In Bertoua moet je erg veel groeten doen aan Patrick Baktala. Ik ben benieuwd hoe hij het gemaakt heeft in Senegal.
En natuurlijk de groeten aan al mijn vrienden Bobilis. Ik lees je indrukken wel weer.
Martin -
30 September 2007 - 18:32
Herman En Elly:
Een en al enthousiasme als we je verhalen lezen. Ontzettend leuk, en ook leuk te lezen dat het goed met je gaat. Geniet maar lekker verder van al het moois en alle bekenden die je weer gaat zien.Morgen een goede en "kalme" reis,en we zijn benieuwd naar je verhalen uit Bertoua. Superdikke knuffel, hou je goed.
-
01 Oktober 2007 - 15:56
Rob En Eveline:
Hoi Erica, lees ik net in de supermarkt even gauw de keniaanse krant, want er staat weer een trage file voor de kassa en wat denk je????? Staat er een stuk in over bijgeloof rondom zwangerschap, dus krant gekocht en ga het stukje morgen op de post doen richting Ndemba 1.
Hoop dat de krantenknipsel ook aankomt, is mischien leuk om even te lezen. Ps. Kan je straks je onderzoek mischien nog wel uitbreiden met het bijgeloof hier in Kenia! Wij hebben wel huisvesting voor je hoor!!
groetjes en een fijne tijd toegewenst. -
03 Oktober 2007 - 21:03
Marieke En Antoine:
hai schatje,
veel plezier daar!
Dikke kus -
05 Oktober 2007 - 12:00
Desiree:
Hallo die Erica,
De barre tocht van 7 uur goed doorgekomen ?? Ben benieuwd hoe de mensen in het dorp reageerden toen ze je terugzagen. Hier alles ok, de zon schijnt zelfs vandaag. De verjaardag van TS hebben we goed gevierd, een grote 70 op het raam met foto en fotobonbons (met een jeugdige, roze pruik:-) en recente versie). Heb er foto's van, dus kan je bewonderen als je weer in het land bent. We hebben haar een tripje naar wenen met de vlieger gegeven, vond ze boven verwachting geweldig. Hoe vind je die ? Nog een hele fijne tijd in Ndemba en houd je goed !
Tot horens maar weer, groetjes,
Desiree
-
09 Oktober 2007 - 12:56
Ton EnLiesbeth:
Ha die Erica,
En hoe was de reis?
Ben je al een beetje bekomen?
Er stond je zeker een warm welkom te wachten met alle bekenden Ndemba.
Fijn dat alles zo goed gaat.
Het ga je goed en blijf (hopelijk)gezond.
En......geniet vooral!!!
Knuffel van Ton en Liesbeth. -
10 Oktober 2007 - 14:15
Marieke En Flaai!!:
Flaai is terug!!! Fijn he? Kuskus!
ik ben meteen niet meer belangrijk (antoine) -
24 Oktober 2007 - 11:21
Luc:
Hoi Erica,
Ik hoop dat je als je uiteindelijk dit bericht leest in staat bent om ook je uva-mail te checken. Via Anneke heb ik evt aanbod voor behuizing in Amsterdam op de door jou bij haar aangegeven periode.
Groetjes en veel heel succes daar
Luc je collega van de ASSR
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
