Bye Bye Bertoua, Back to Basic

Hallo iedereen!

Nog snel even een berichtje voordat ik zometeen weer naar het dorp vertrek! Heb de afgelopen dagen echt heerlijk genoten van alle luxe die mijn hotelletje in Bertoua me kon bieden: rust, warm water, stroom en airco! En niet te vergeten: een jongen in de keuken die me iedere keer op mijn kamertje op mijn wenken kwam bedienen: iedere ochtend een continentaal ontbijt, 's middags frietjes of soep en 's avonds een gehele maaltijd! Haha! En dat allemaal gratis en voor niks omdat hij medelijden had met een hardwerkende antropoloog die zich opsloot in een hotelkamer om haar interviews uit te typen en analyses uit te voeren. Nou ja, echt slecht had ik het dus niet, haha! En als ik even genoeg had van de levenloze gesprekken die ik met mijn computer voerde, ging ik even de stad in om het ministerie van gezondheid te bezoeken, of om langs te gaan bij de families die ik hier in de stad ken: zo was er een blij weerzien met de familie van de dokter die tijdens mijn vorige verblijf in Ndemba I in het ziekenhuisje woonde. Hun jongste dochter Erica loopt inmiddels al vrolijk rond en begint al een beetje te babbelen, haha! Ook bij andere families was het ontvangst één groot feest en daar mocht de couscous en de aap niet bij ontbreken! Lekker....

Maar nu is het vertrek naar Ndemba weer aangebroken. Dat betekent dat de motortaxis, leerlingen in blauw schooltenu, winkeltjes met me nafluitende mannen en internetcafé's met uitvallende stroom weer plaats gaan maken voor de pan op het houtvuurtje, de emmer koud water die meegenomen wordt naar iets wat men een douche noemt maar in werkelijkheid een gat in de grond midden in het oerwoud is, en natuurlijk de lieve mensen en de dagelijkse veldtochten! En om het meteen spectaculair te maken: dit weekend staat me een heuse survivaltrip naar een dorpje midden in het oerwoud te wachten/ Dit dorp ligt, in tegenstelling tot Ndemba I, niet aan de geasfalteerde weg en er zijn totaal geen voorzieningen. Maar wel een bijeenkomst voor traditionele vroedvrouwen die Erica graag bij wil wonen! Gevolg: ik ga met drie mamas uit het dorp 11 km te voet naar dit verscholen dorpje lopen op zaterdagmiddag, om daar in een hutje te slapen met zijn allen en de volgende dag een groepsdiscussie met de vroedvrouwen te houden! Superleuk en ook nog eens interessant voor mijn onderzoek! Ben dus zeer benieuwd. Verder maak ik het maandje gewoon weer vol met het traditionele antropologische veldwerk en kom dan aan het einde weer terug voor een paar dagen luxe hier in Bertoua.

Oh, ik hoor nu dat het internetcafe gaat sluiten omdat de stroom steeds uitvalt.. Nou ja, snel dit bericht de lucht in lanceren en dan ga ik ook maar eens mijn busje richting Ndemba zoeken. Aangezien die pas vertrekt als men genoeg passagiers heeft gevonden en als het dak driedubbel bedekt is met baggage kan het nog wel even duren voordat ik vertrek. Dus kan me beter maar al op de lijst zetten...

Oh ze schreeuwen hier nu dat ik snel moet afsluiten. Heel veel groetjes dus maar en tot over een maand!!!

Liefs Erica